Qərib qürbətdə -

Ay İlahi, xeyli böyük dərdim var,

Qərib qərib qalır yüz il yaşasa.

Evindən çıxanın başı olur dar

Qərib qərib qalır yüz il yaşasa.

Qöcalıq donunu yazmış adama,

Kərbəla qəribi düşdü yadıma.

Kimsə yetişməzdi fəryad, dadıma,

Qərib qərib qalır yüz il yaşasa.

Qocalıq ömrümün yarısın alır,

Dağtək olsa insan, çöl kimi qalır.

Gecə-gündüz fikrə, xəyala dalır,

Qərib qərib qalır yüz il yaşasa.

Nə qədər izzətli görünsən özün,

Başda gəzdirsələr, tutsalar sözün.

Hər zaman söhbətli bilərlər yüzün,

Qərib qərib qalır yüz il yaşasa.

Ağa olub, saray tikib otursa,

El-aləmi başa yığıb gətirsə,

Bitməyən işləri hətta bitirsə,

Qərib qərib qalır yüz il yaşasa.

Qərib gözü yaşlı, ürəyi qəmli,

Nə qədər yaşasa, üzdə vərəmli.

Dilə söz gətirməz, qəlbi sitəmli,

Qərib qərib qalır yüz il yaşasa.

Allah heç kimsəni qərib etməsin,

Canı, ya ürəyi dərddən bitməsin.

Şansı, İzzıt nəfsi sönüb getməsin,

Qərib qərib qalır yüz il yaşasa.

Ona baxılanda alçaq baxılır

Gündə yüz yol könlü, canı dağılır.

Bir gün paklığı da başa qaxılır,

Qərib qərib qalır yüz il yaşasa.

Babaoğlu, digər Vətəntək yoxdur.

Bu dünyanın qəhri nə qədər çoxdur.

Elin qərib sözü canına oxdur,

Qərib qərin qalır yüz il yaşasa…

Azərbaycan dilinə uyğunlaşdıran: Şahməmməd Dağlaroğlu

GARİP GURBETTE

Ay İlahi türlü büyük derdim var