“Dağ çiçəkləri” -

Bitirdim bu savaşı, zəfəri yaz adına.

Qələbəni elan et sənə təslim qadına.

Bax udduğum dərdlərin göz yaşardan dadına,

Boğazından bir tikə keçsə, bağışlayardım.

Bir ordu xəyal qırdın, hamısı bakirəydi.

Dönüb sənə gəlməyə düz nə varsa kürəydi.

İçimdə hər gün qırğın, hər gecə aşurəydi.

Bütün olub-bitənlər heçsə, bağışlayardım.

Mən yeri alt-üst edib, göy üzünü fəth etdim.

Sənə gəlib çatınca kainatı qət etdim.

Neçə günah işlədim, neçə cür qələt edim.

Səni sevmək ən böyük suçsa, bağışlayardım.

Otur gözlə özünü, gör itirmək nətərmiş?!

Yerlə göy arasında nəfəs almaq hədərmiş.

Könlümün qırğınlığı bir toxunuş qədərmiş,

Dara çəkib çarmıxı qucsa, bağışlayardım.

TuracHiall

Düşdün

Bizi ayrı saldı yollar,

Mən dağa, sən düzə düşdün.

Ötüşdükcə aylar, illər,

Mən qışa, sən yaza düşdün.

Mən bölündüm hecalara,

Sən hey qalxdın ucalara.

Mən qaranlıq gecələrə,

Sən günə, gündüzə düşdün.

Mən əridim dərd, sitəmlə,

Sən xoşbəxt oldun həmdəmlə.

Mən nisgillə, dərdlə, qəmlə,

Sən dəmlə üz-üzə düşdün.

Ömrüm boyu mən qəm yedim,

Qədərimə: “Şükür”, – dedim.

Dəyişmədim, köhnəlmədim,

Könlümə tər, təzə düşdün.

İndi tənha sonasan sən,

Bədbəxt, “xoşbəxt” anasan sən…

Aman, niyə yanasan sən?

Nədən oda, közə düşdün?

Nazir Ziya Talıstanlı

Ayaqdadır Azərbaycan

Salam, cənnət mələkləri,

Sayənizdə məğrur, varıq.

Yurdun şəhid çiçəkləri,

Ruhunuza minnətdarıq.

Bu torpağın hər qarışı,

Vətən olub qanınızla.

Yaz etmisiz qarlı qışı,

Qurban gedən canınızla.

Azad Şuşa, Qarabağdır,

Bizim şanlı Zəfərimiz.

Varlı, nurlu, üzüağdır,

Hər açılan səhərimiz.

Yurd vermərik can var ikən,

Şüarımız budur daha!

Adınızla gedir Vətən,

Yüksəlişə, intibaha!

“Dəmir yumruq” gücə malik,

Ayaqdadır Azərbaycan!

Yanındayıq, Səninləyik,

Cənab, Ali Baş Komandan!!!

Şahməmməd Dağlaroğlu

Bu millət necə millətdir?

Baxırsan insan cildində,

Küfr, şərdir, xəyanətdir.

Allahı yox, tanrısı yox,

Bu millət necə millətdir?

Əqidəsi, məsləki qan,

Məxluq deyil, deyil insan,

Qəlbində gəzdirir şeytan,

Düşüncəsi cəhalətdir.

Gözü özgə torpağında,

Yatıb şeytan qucağında,

İşığı yox çırağında,

Zülmət gecə, zəlalətdir.

Bu “hay”ların, bu “yan”ların,

Uydurduğu yalanların,

Nifaq, qırğın salanların,

Məqsədi kin-küdurətdir,

Cismi xəstə, ruhu xəstə,

Qan axıdır, qanlar üstə,

Türkə nifrət var hər kəsdə,

Qonşu deyil, fəlakətdir.

Nə yurdu, nə vətəni var,

Qıfılına düşməz açar,

Dara düşsə qoyub qaçar,

Məsləksizdə bu adətdir.

Daşnaklardan alıb dərsi,

Sülək itdir, doymaz nəfsi,

“Dəmir ymruq”da kəlləsi,

Əməlləri cinayətdir.

Fikri, sözü deyil rəvan,

Gözündən gəlsin İrəvan,

“Qarabağdır Azərbaycan!”

Bu, danılmaz həqiqətdir.

Murad Məhərrəmov

Avtoportret

Çoxdan bələd olmuşam,

Yolların yoxuşuna.

Göylərin buluduna,

Qarına, yağışına.

Hara ki, tərim axıb,

Çörəyim ordan çıxıb.

Araz da, Kür də sığıb,

Alnımın qırışına.

Bu torpaq, varım, yoxum,

Bəsimdir, azım-çoxum,

Vurğunam toxum-toxum,

Günəşin doğuşuna.

Haram su da içmərəm,

Rahat mənəm, dinc mənəm,

Bilirəm ki, keçmərəm,

Bir kəsin qarğışına.

Dünya tutub əldə cam,

Kim mey içib aldı kam?

Nə meyinə qalmışam,

Nə qəpik-quruşuna.

Bir oğulam, bir ərəm,

Bir igidəm, bir nərəm,

Şəhidliyə gedərəm,

Vətənin çağrışına.

Mən kiməmsə, o varam,

Zülmətdə də bir nuram,

Ölsəm də qoşulmaram,

Yaltaqlıq yarışına!..

Cəbrayıl Hüseyn

Get, ayrı yaşa

Getmək istəyirsən, get, ayrı yaşa,

Arzumdur ümidin dəyməsin daşa.

Mən də taleyimlə qalıb baş-başa,

Səni gözləyəcəm, bir gün dönərsən.

Təki, ayağına bir daş dəyməsin,

Həyat sındırmasın, səni əyməsin.

Kimsə bu dünyada özün öyməsin,

Bir gün həsrətini gəlib bölərsən.

Sən xoşbəxt yaşasan, mənim bəsimdir,

Taleyin gərdişi mənim nəsimdir.

Ürəyim səninçün əsim-əsimdir,

Mənsiz necə keçir, halın, görərsən.

Sevmək bu qədər də sanma asanmış,

Sevənlər atəşə, oda qalanmış.

Ürəyim köz oldu, qayıt, a “yanmış”,

Bir özündən, beş də, məndən deyərsən.

Sən sevə bilmədin, mən sevim, barı,

Qoruyum səninlə olan bağları,

Açım sən dönəcək bəndi, yolları,

Özündən çox məni, gəlib, sevərsən!!!

Rüstəm Məbudoğlu

Düşüncələr

Gəldi-gedər imiş insan taleyi,

Yaşayıb, şam kimi yanasan gərək.

Zamanın əlində dövran ələyi,

Ələyir dünyanı, yüklənir ürək.

Kəpənək uçuşu deyil ki, zaman,

Tutasan ovcunda əzib, sıxasan.

Min yerə yozular fikirdə güman,

Hansında dayanıb, yola çıxasan?

Böyükdü dərdlərin qaynar çeşməsi,

Ürəyin içində qaynayıb, daşar.

İlhamla yaşayıb, ruhdan düşənin,

Sağında, solunda mələklər çaşar.

Gözləmə zamanı, gözləmə vaxtı,

Ey insan, ömrünü insan tək yaşa.

Axtarma dünyada əbədi taxtı,

Qoyma fikirlərin yolunu çaşa.

Mehriban İbrahimova

Hara gedirsən?

Atamın vəfatına

Ata deyib hey döyürəm dizimə,

Leysan kimi yaş süzülür üzümə.

Sən gedirsən, inanmıram gözümə,