Doğma ellər, yaxın dillər:
Xalisə Təkbaş kimdir?
Qısa arayış: Xalisə Təkbaş Türkiyənin Adana şəhərində anadan olub. Erkən yaşlarından şeirə maraq göstərib. İlk şeiri 1975-ci ildə çap olunub. Şeirləri Türkiyənin bir sıra nüfuzlu qəzetlərində, çoxsaylı antologiyalarında yer alıb. Radio və televiziya proqramlarında səsləndirilib. “Məndəki “Sən”i yaşa” (2010), “Üşüyən Günəş” (2012) adlı kitabların müəllifidir.
X.Təkbaşın şeir yazmaqla yanaşı fotoqrafiya sahəsinə böyük marağı vardır. Tərəfindən bir neçə ədəbiyyat və sənət birlikləri yaradılıb. O, beynəlxalq aləmdə, eləcə də Türkiyədə keçirilən müxtəlif ədəbi-bədii festivalların təşkilatçısı, iştirakçısı, qalibi və mükafatçısıdır.
İki qızı, bir oğlu, üç nəvəsi var.
ADANA’M
Bunaltsa da nemin, sıcağın, yazın,
Her halin bir güzel senin, Adana’m.
Ölürsem de kabrim burada kazın,
Her halin bir güzel senin, Adana’m.
Çukurova Parkın dolup taşıyor,
Her bölgeden insan sana koşuyor.
Bir kaç milyon bir arada yaşıyor,
Her halin bir güzel senin, Adana’m.
Her beş vakit eller kalkar duaya,
Seyhan, Ceyhan hayat verir ovaya.
Bereket yağdırır Çukurova’ya,
Her halin bir güzel senin Adana’m.
Arı bal yapmaya gezer güllerde,
Aşığın, şairin, türkün dillerde.
Söylenir, okunur bütün illerde,
Her halin bir güzel senin, Adana’m.
Türkoğlu Türk, araştırdım soyunu,
Ye kebabı. değiştirir huyunu.
İlaç diyor içen şalgam suyunu,
Her halin bir güzel senin, Adana’m.
Adana’m, değişmem seni dünyaya,
Ben sana aşığım, düştüm sevdaya.
Denizinde yüzüp çıktım karaya,
Her halin bir güzel senin, Adana’m.
TORUNLARIM
Bir tanecik torunlarım,
Sizler benim yarınlarım.
Cumhuriyet ürünlerim,
Okuyun, cahil kalmayın.
Okuyanlar aydın olur,
Okuyanlar huzur bulur.
Okuyanlar görev alır,
Okuyun, cahil kalmayın.
Sizinle birlikte gezem,
Sevgimi mısraya dizem.
Sevgili torunum Gizem,
Okuyun cahil kalmayın.
Sanki benim bahar yazım,
Aydın alim olmak lazım.
Can torunum, Aslınazım,
Okuyun, cahil kalmayın.
Sizinle okuyup yazam,
Hoş sohbettir sözlerimiz.
Türkiye bizim yurdumuz,
Okuyun, cahil kalmayın.
YAZ, GÜLÜM
Sensiz baharımı hazan sarıyor,
Umudumu yapraklara yaz, gülüm.
Zifiri sevdalar beni arıyor,
Umudumu yapraklara yaz, gülüm.
Hicran yarasında kanayan güldüm,
Hasretinle her gün sarardım, soldum.
Sabaha çıkmayan rüyamı böldüm,
Umudumu yapraklara yaz, gülüm.
Aşkın poyrazıyla savruluyorum,
Acılar içinde kavruluyorum.
Sevda hamuruyla yoğruluyorum,
Umudumu yapraklara yaz, gülüm.
Sıralı özlemler geceyi bağlar,
Sensizlik acısı canımı dağlar.
Hasretin gönlümde coşup da çağlar,
Umudumu yapraklara yaz, gülüm.
Ben gönlünün sazı, sen tel olaydın,
Çaldıkça coşarak bana geleydin.
Şarap olup kadehime dolaydın,
Umudumu yapraklara yaz, gülüm.
NEREDESİN?
Seni arıyorum
Hüznün darağacında,
Yalnızlığımda, suskunluğumda
Söyle, neredesin?
Sen, sevmelerle soluyorsun
Gecenin en kayıp saatlerinde
Neredesin?
Sensizliğinle soluyorum
Heyecanlı bekleyiş, ah oluyorum
Kalbin dörtnala giden şah oluyorum
Seni arıyorum,
Mat oluyorum. Neredesin?
Şimdi çok uzaklardayım.
Sonbahar ezgilerinde geziniyorum,
Saçlarının içinde gizleniyorum.
Sazın teline dokunduğumda
Sen oluyorum.
Rüzgar olup savruluyorum
Aşkınla boğum-boğum boğuluyorum
Sen neredesin?
Çaldıkça kemanı
Dökülür mısralara birer-birer
Saçların ezgisinde
Ben olurum
Damlıyor ruhumda ki ince sızı
Sen oluyorum…
ÜŞÜYEN GÜNEŞ
Gecenin bir vaktinde
Mehtap da yürüdü.
Uzandı, dokunmak istedi ay ışığına.
Tan yeri ağarırken
Sen yine yoktun.
Yalnızlıklarında
Üşüyen güneşin de yoktu.
Uçurumun kıyısında
Kırmızı şarap kadehi elinde,
Usul-usul yudumladı.
Suskun dudaklar
Yudumlarken
Seni düşündü.
Tutmak istedi ellerinden.
Ama yine yoktun.
Tenin ıslaklıklarında
Sessizce yürüdü.
Yalnızlığın yaşanmışlıklarında.
Düşlerin her soluk alışında,
Acıya ruj diyen ayazlarda.
Sabahın seher yelinde
Ama yine yoktun.
Elinde kırmızı şarap
Kaç kez iç geçirdi
İsmin gizlerinde
Karakışları sürgüledi
Kalbinin kozasına.
Güneşe açan çiçekler
Hüznün ağır yorqanını
Usulca kaldırarak
Acıyı süren ayazları
Usulca susturdular.
Dudaklarında kan damlaları
Dolaşırken; güneş üşüyordu
Utancından…
SON BAHAR HAZANI GÖZ YAŞIM OLDU
Kurudu yaprağım savruldum bu gün,
Hazan çöllerinde kavruldum bu gün.
Dermanım kalmadı, yoruldum bu gün,
Son bahar hazanı göz yaşım oldu.
Mevsim değişiyor, kalmışım sensiz.
Sevdam uzaktan salmışım sensiz.
Meğer gizli aşık olmuşum sensiz,
Son bahar hazanı göz yaşım oldu.
Unutulmaz izler bıraktın bana,
Kavuşmak mümkün mü, ıraktın bana.
Hüzünüm, sevincim meraktın bana,
Son bahar hazanı göz yaşım oldu.
SENİ ÇOK ÖZLEDİM
Seni çok özledim, uzak olsan da,
Kaç günlük ömrümüz kaldı desen de.
Hayalin bendedir, hiç gelmesen de,
Söylemiştim sana, ben gidiyorum.
Umudum tükendi, geçmiyor yıllar,
Senin hasretinden yüreğim ağlar.
Yokluğun kalbime karalar bağlar,
Söylemiştim sana, ben gidiyorum.
Sevdanın bakışı, hüzündür yüzü,
İçimdeki sızı ağlatır sözü.
Pişmanlık duyarken geçmiyor izi,
Söylemiştim sana, ben gidiyorum.
Hasretin içimde tükenmez dağlar,
Gözümde tütüyor sensizlik yıllar.
Döküldü yapraklar, soldu umutlar,
Söylemiştim sana, ben gidiyorum.
HALİSE TEKBAŞ
